Today you are you that is truer than true. there is no one alive who is youer than you.Dr. Seuss.
Ik kreeg vannacht deze quote doorgestuurd van een goede vriendin.
Ik werd geraakt. De tekst klopt echt. Ik ben wie ik ben en niemand kan dat
veranderen. Maar er is zoveel waar ik me iets van aan trek. Of waar ik me
zorgen over maak. Of waar ik me ga vergelijken met anderen.
Hoe zal de ander reageren op mij? Hoe zal de ander over me
denken? Wat zullen ze van me vinden? Wat als ik straks een fout maak, lachen ze
me dan uit?
En in hoeverre moet ik mij iets van anderen aantrekken? Dat
is een moeilijke vraag. Stel, je gaat vooral je eigen gang en denkt alleen maar
aan jezelf, bent alleen met je eigen taken bezig en trekt je helemaal niets aan
van anderen. Of, stel, je blijft voortdurend nadenken wat je aan jezelf aan
moet passen, moet veranderen, om zo passend bij de ander te blijven en vooral
niet je eigenheid te tonen.
Twee uitersten, maar waar ligt het midden?
Ik denk dat je je gevoel moet nagaan. Blijf jezelf, laat
jezelf zien, maar pas je wel op zijn tijd aan je omgeving aan. Want in je
slobberige joggingsbroek kun je niet op een formele receptie verschijnen, ondanks
dat het helemaal jouw kledingstijl is. Maar je kan wel net dat grapje maken,
wat jou jou maakt. Of die vele handgebaren die jou gewoon zijn geworden. Of het
stopwoordje wat jou uniek maakt. Blijf dat vooral houden, maar beweeg mee in de
setting, de situatie en de omgeving waarin je je bevind.
Zo droeg ik vroeger vaak donkere kleding met veel sliertjes,
kant en dingetjes en dangetjes. Ik vind de Victoriaanse stijl heel erg mooi om
te dragen, maar ik besef dat ik dat niet tijdens mijn werk kan dragen. Zo heb
ik mijn kledingstijl lichtjes aangepast en nu draag ik vlotte, leuke shirts en
een makkelijke skinny jeans.
Wat maakt jou jou?
Liefs,
Agnes
Geen opmerkingen:
Een reactie posten