Spiegel

5 november 2014

Ik kijk in de spiegel. Ik zie een jonge dame. Ze is begin twintig en ziet er vermoeid uit. Ik weet niet wat ik van haar moet denken. Is ze knap? Is ze lelijk? Is ze mooi? Ik weet het niet. Ik weet niet wat ik van mezelf moet vinden. Er zijn zoveel dingen die ik graag anders wil en waar ik niet tevreden over ben. Maar waar ben ik wel tevreden over?

Ik was gisteravond bij het concert van Lindsey Stirling in Tilburg. Ze vertelde over een aantal nummers, waaronder Shatter Me en Take Flight.

Het ging erover dat ze een paar jaar geleden niet meer wist wie ze was. Ze werd depressief en twijfelde over zichzelf. Ze vertelde dat ze is gaan beseffen dat je van jezelf moet houden. Dat wanneer je jezelf aankijkt in de spiegel, je een bijzonder, mooi, knap en uniek mens ziet. En dat je mag zijn wie je bent en dat het niet uit maakt hoe je eruit ziet of van welke afkomst of niveau je bent. Het is goed zoals je bent en leer van jezelf houden. Want dan ziet de wereld er een stuk mooier uit.

Maar als ik het op mezelf betrek, is dat een heel moeilijke opgave. Ik herken mezelf wel in Lindsey. Ik zit momenteel niet lekker in mijn vel, waardoor ik negatiever in het leven sta. Zoals ik in de inleiding beschreef, weet ik gewoon niet meer hoe ik mezelf moet zien, wat ik van mezelf moet vinden. Ik vind het moeilijk om positief te blijven denken.

Want waar ben ik wel tevreden over? En dan nog eens op uiterlijk, innerlijk, prestaties, vaardigheden, of in het algemeen in mijn leven. Ik zal dit proberen te beantwoorden.

Ik ben tevreden over mijn handen, die zien er mooi en verzorgd uit. Verder ben ik tevreden over mijn zorgzaamheid en mijn luisterend oor. Ook ben ik tevreden over mijn warmte en liefde die ik uitstraal naar anderen. Ik ben tevreden over mijn behaalde diploma’s en mijn propedeuse van mijn huidige opleiding.

Maar ik kan nog zoveel punten opnoemen waar ik niet tevreden over ben en het is heel moeilijk om die niet hier neer te zetten.

Waar ben jij tevreden over, over jouw leven?

Liefs,

Agnes