Loslaten

29 oktober 2014

Mijn hoofd zit vol, klaar om te exploderen. Ik sta op met hoofdpijn en ik ga ermee naar bed. Daarnaast blijven de gedachten, herinneringen en gebeurtenissen door mijn hoofd spoken. Waarom verdwijnen ze niet gewoon, poef! Weg! Waarom kan ik het niet accepteren? Waarom lukt het me niet om het los te laten?

Loslaten is een van de moeilijkste dingen in het leven. Dit proces komt voort uit een gebeurtenis of situatie waar je negatieve gevoelens over hebt. Zoals het loslaten van een relatiebreuk, je pestverleden, seksueel misbruik wat je hebt meegemaakt of het verlies van een dierbare.

Je kan vast komen te zitten in een gedachte, een geluid, een verlangen, gebeurtenis of een periode. Je klampt je vast hieraan en het is moeilijk hieruit te komen. Hier heb ik de laatste tijd mee te kampen. Ik heb er moeite mee om los te laten wat er is gebeurd. Ik besef nu wat een impact al die gebeurtenissen op mijn leven hebben.

Elke dag word ik weer meegesleept door al die gedachten, gebeurtenissen en gevoelens. Ik kan er niet mee om gaan. Het is net alsof je in een buis zit waar je niet uit kan komen. Zo voelt mijn hoofd momenteel. Een tikkende tijdbom. Ik weet dat ik zelf degene ben die de stap moet zetten hier iets aan te doen. Maar ik weet niet hoe ik moet loslaten.

Tijdens de cursus Mindfullness, wat ik afgelopen acht weken heb gevolgd, kwam loslaten ook aan bod. Volgens de docente is loslaten een manier van dingen er te laten zijn en te accepteren zoals ze zijn. Het helpt om open aandacht te ontwikkelen, om je zo nergens aan vast te klampen. Dit is een bewust besluit om los te laten.

Maar hóe laat ik los? Door van me af te schrijven? Door een mechanisme op te bouwen om de gebeurtenissen te vergeten?

Het heeft met acceptatie te maken. Ik zal de gebeurtenissen moeten accepteren die hebben plaatsgevonden. Ik zal moeten accepteren dat het is gebeurd. Ik zal moeten accepteren dat ik geen andere keuze had. Ik zal moeten accepteren dat ik de stap moet zetten om hier iets mee te doen. Ik zal moeten accepteren dat ik mijn leven moet leiden en niet iemand anders. Ik zal moeten accepteren wie ik ben.

Ik zal moeten uitzoeken hoe ik dit kan accepteren en de gebeurtenissen daarmee kan loslaten.

Heb je tips, of wil je jouw ervaring delen? Laat een reactie achter en ik zal die zorgvuldig doorlezen. Alvast bedankt!

Liefs,

Agnes