Trots zijn

9 november 2014

Ik heb vandaag gedaan wat ik wilde, in tegenstelling tot gisteren. Ik heb morgen een belangrijk tentamen waar veel vanaf hangt. Ik heb vandaag extra hard geleerd en meer geoefend dan ik begin deze week van plan was. Iedereen zegt dat ze trots op me zijn. Dat zou ik ook moeten zijn, maar ben ik eigenlijk wel trots op mezelf?

Ik ben een perfectionistisch mens. Niets is goed genoeg. Ik kan altijd beter. Of het nou een tekening is die ik maak, of een verslag, of het uitvoeren van taken op mijn stage, voor mijn gevoel kan ik altijd beter presteren.

Waar komt perfectionisme eigenlijk vandaan? En wat maakt nou dat mensen zoals ik nooit tevreden zijn over wat we doen?

Een therapeut scheef op een website dat perfectionisme voortkomt uit een zoeken naar succes, waardering en liefde. In de jeugd kan men te weinig te horen hebben gekregen dat ze iets goed deden, of juist niet. Ze proberen daarom zo goed mogelijk hun best te doen, om toch die waardering te krijgen en te behouden.

Dit gaat door in de ontwikkeling van het leven. Zo krijgt men de angst om fouten te maken, om dingen niet onder controle te hebben of om niet aardig gevonden te worden. De gedachten en overtuigingen zijn hardnekkig en soms moeilijk af te leren. Mensen die perfectionistisch zijn, zijn daardoor vaak kwetsbaar, omdat ze uitermate gevoelig zijn voor de mening en kritiek van anderen. Ze willen zo graag erkenning, waardering en liefde, maar door hun houding stoten ze juist vaak mensen af. Zo kunnen ze in een negatieve cirkel komen.

Daarom heb ik de volgende inzichten opgesteld, zodat je toch die trots door kan laten schemeren uit je perfectionisme.

• Zoals je bent, ben je prima. Je bent niet de slimste, noch de domste. Niet de beste, noch de slechtste. Zoals de meesten van ons zit je ergens tussen Einstein en Alzheimer. Er is niemand die perfect is. Niemand! Met al je fouten ben je nog altijd prima.
• Je hebt veel meer bereikt dan je beseft. Als je je meer concentreert op wat je goed doet en minder op wat nog beter kan, neemt je gevoel om perfect te willen zijn af. Het is een kwestie van focus. Stop jezelf te vergelijken met je ideaalbeeld en begin met waarderen wie je werkelijk bent.
• Vergelijk jezelf niet met anderen. Het gras lijkt altijd groener aan de overzijde, maar dat is het zelden. Jezelf continu vergelijken met anderen is de snelste manier om ontevreden te worden over je eigen leven.
• Elk resultaat is een goed resultaat. Van elk resultaat leer je, waardoor je kunt groeien. En als je genoeg groeit, kom je vanzelf waar je wilt zijn. Als je wacht op het perfecte moment, op het perfecte resultaat, kun je heel lang wachten. Je hebt je rijbewijs toch ook niet na één les gehaald? Of, hoe heb je leren fietsen?
• Zonder mislukking is er geen succes. Dat is een universele wet. Mensen die succesvol zijn, hebben ook vaak teleurstellende resultaten geboekt. Ze zijn weer opgestaan en verder gegaan. Je mislukt alleen als je opgeeft of als je nooit iets probeert.
• Waarom wil je perfect zijn? Om je goed te voelen? Maar waarom voelt perfectionisme dan zo vaak verlammend? Wat heeft het voor zin je goed te voelen als de weg ernaar toe (perfectionisme) niet goed voelt? Je zult je nooit goed voelen als je altijd perfect probeert te zijn. Nooit!
• Niemand verwacht dat je perfect bent. En de mensen die dat toch van je verwachten doen dat omdat ze dat ook van zichzelf verwachten. Dat is toch niet jouw probleem? Jij accepteert het toch ook als anderen fouten maken? Waarom accepteer je dat dat niet bij jezelf?
• Geef jezelf veel complimenten. Sta eens stil bij je successen. Heb je een taak volbracht? Feliciteer jezelf. Heb je iets niet perfect gedaan? Feliciteer ook dan jezelf, je hebt in ieder geval iets gedaan!
• Stop met vechten tegen de realiteit. De realiteit is dat niemand perfect is. Als je vecht tegen deze realiteit, verlies je altijd. Het is niet natuurlijk te wensen om dat de realiteit anders is dan het is. Perfectionisme is wensen dat de realiteit een illusie is. Hoe slim is dat?

Heb jij nog tips hoe je trots op jezelf kan zijn?

Liefs,

Agnes